- пудештылме
- 1. прич. от пудештылаш.2. в знач. сущ. взрывы. Снаряд ден бомбо пудештылмылан лийын, мланде тул ора денак леведалте. А. Юзыкайн. Вследствие взрывов снарядов и бомб землю словно охватило огнём. Майор Иваненко, траншей ӱмбак шогалын, снаряд-влакын пудештылмыштым куанен онча. «Ончыко». Майор Иваненко, встав на траншею, любуется взрывами снарядов.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.